Chodzili do jednej klasy i spędzali razem czas wolny. - Lolek lubił wiele dyscyplin sportowych, ale to tylko część jego hobby - wspomina Mróz. - Miał szerokie zainteresowania, ale jego pasją był teatr. Lolek kreował główne role. Był wspaniałym aktorem, miał fenomenalną pamięć, dykcję i głos. Wyraźnie wybijał się, a chciał przecież zostać aktorem.

Mróz dodaje, że Wojtyła od dziecka był bardzo pobożny, ale miał nietuzinkowe poczucie humoru i dystans do otaczającego świata.

- Był niezwykle wrażliwy na biedę i cierpienie innych. Miał zasadę, że nigdy nie podpowiadał w szkole, nie dawał też odpisywać. Jego zdaniem, to demobilizowałoby nas. Zalecał nam zdobywanie wiedzy o własnych siłach – zaznacza.

Wieloletni przyjaciel Wojtyły bardzo dobrze wspomina cztery wizyty w Watykanie i Castel Gandolfo. - Śpiewaliśmy, żartowaliśmy i wspominaliśmy dawne czasy, ale Lolek nie zmienił się - dodaje.