Święto Wniebowzięcia, czyli "Zaśnięcia Matki Bożej"
Uroczystość Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny wywodzi się z nauki Kościoła, głoszącej, że Maryja nieskażona grzechem pierworodnym, nie umarła, lecz została przez Chrystusa z duszą i ciałem wzięta do nieba. Dogmat ten został ogłoszony w uroczystość Wszystkich Świętych, 1 listopada 1950 roku, przez papieża Piusa XII. Tym samym papież potwierdził i usankcjonował najwyższym autorytetem przekonanie powszechnie wyznawane w Kościele katolickim.
– Wiara w to, że Maryja z ciałem i duszą została wzięta do nieba jest dogmatem, czyli czymś, w co katolik jest zobowiązany wierzyć – podkreśla ks. Joachim Kobienia, sekretarz opolskiego biskupa.
– To jedna z trudniejszych prawd, o której teologowie dyskutują po dziś dzień. Około V wieku w Jerozolimie czczono święto zaśnięcia Najświętszej Maryi Panny - tak nazwano fakt jej śmierci. O tym zawsze mówiła tradycja Kościoła, że Maryja umarła tak, jak każdy człowiek, ale jej śmierć była inna - była zaśnięciem – tłumaczy ks. Kobienia.
Tego dnia w kościołach święci się zioła, a także kłosy zbóż i owoce. Tradycja sięga w Polsce X wieku, kiedy wraz z chrześcijaństwem rozpoczęły się obchody święta Wniebowzięcia. Plony i kwiaty przynoszone w tym dniu przed ołtarze są symbolem dojrzałości duchowej Najświętszej Dziewicy.
Na uroczystość 15 sierpnia do sanktuariów maryjnych przybywają liczne pielgrzymki. Na Jasnej Górze odbywają się największe w roku uroczystości pielgrzymkowe. Wiele grup tak ustala trasę pielgrzymki, aby właśnie dziś dotrzeć na błonia przed Bazyliką Matki Boskiej Częstochowskiej.
Najwcześniej, bo już w V wieku, święto Wniebowzięcia obchodzono w Jerozolimie, a od VII wieku w Rzymie. Za panowania Karola Wielkiego rozpowszechniło się w całym świecie katolickim. Do Polski dotarło wraz z chrześcijaństwem w X stuleciu.
Uroczystość Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny znana jest w Kościołach Wschodnich po nazwą Zaśnięcie lub Odpocznienie, na Zachodzie jako Przejście lub Wniebowzięcie. Nie pojawia się nigdy śmierć Maryi. Czas zaśnięcia Matki Bożej nie jest znany. Prawdopodobnie nastąpiło to około 45. roku. Nie wiadomo również o miejscu jej zgonu, a jednak za mostem na Cedronie u stóp Góry Oliwnej znajduje się miejsce będące Grobem Maryi.
Liczni artyści, najpierw w Grecji, Kapadocji, Egipcie, a potem we Włoszech, Francji i Hiszpanii, przedstawiali wniebowzięcie Maryi na barwnych ikonach lub iluminacjach w średniowiecznych rękopisach. Do najbardziej znanych należy mozaika w bazylice Santa Maria Maggiore w Rzymie z XII wieku oraz mozaika w bazylice Świętego Pawła za Murami. W Polsce jest to kompozycja rzeźbiarska „zaśnięcia" Matki Bożej autorstwa Wita Stwosza w krakowskiej Bazylice Mariackiej oraz kompozycja „wniebowzięcia" umieszczona w ołtarzu Bazyliki Jasnogórskiej.
Na przestrzeni wieków powstało w Kościele osiem zakonów pod wezwaniem Wniebowzięcia Matki Bożej, w tym jeden zakon męski - asumpcjoniści, czyli augustianie od Wniebowzięcia oraz siedem - żeńskich.
Posłuchaj wypowiedzi ks. Joachima Kobieni:
Informacyjna Agencja Radiowa/IAR/E.Porycka/E.Leo/dok.
Piotr Wrona (oprac. WK)