Urodził się w Lesznie. We wczesnej młodości recytował wiersze, słuchał go między innymi ówczesny komendant garnizonu Leszno pułkownik Stefan Rowecki, późniejszy generał "Grot", dowódca Armii Krajowej.

Po II wojnie światowej Wojciech Maciejewski swoje życie zawodowe związał z radiem, przede wszystkim z Teatrem Polskiego Radia, w którym do 1981 roku wyreżyserował około 600 słuchowisk między innymi na podstawie klasyki literatury polskiej i światowej. Wśród jego audycji znalazły się także liczne słuchowiska dokumentalne. Były to złote lata radiowego teatru - w słuchowiskach Maciejewskiego, wielokrotnie wyróżnianych nagrodami, zdobywających wysokie miejsca w plebiscytach słuchaczy, występowali najlepsi polscy aktorzy.

W 1981 roku nawiązał współpracę z Polskimi Nagraniami. Reżyserował płyty z bajkami dla dzieci i z poezją polską, które także cieszyły się uznaniem odbiorców. Nagranie „Kubusia Puchatka” osiągnęło niespotykany w tamtych czasach nakład 420 tysięcy egzemplarzy.

Już w po wojnie zajął się twórczością kompozytorską swojego brata Romana Maciejewskiego, który od 1934 roku przebywał na emigracji (zm. 1998). Dzięki jego staraniom do Biblioteki Narodowej sprowadzono około stu rękopisów z partyturami utworów. Wojciech Maciejewski był zapalonym żeglarzem. Należał do Stowarzyszenia Marynistów Polskich. pływał na jachtach morskich ze słynnym kapitanem Karolem Borchardtem. Do programu radiowego wprowadził cykl „Zwierciadło Morza”, gdzie realizował słuchowiska o tematyce marynistycznej.

Zmarł 11 lutego 2018 roku, w wieku 94 lat. Został pochowany na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie.