Pomysłodawcą, autorem większości tekstów i kierownikiem artystycznym programu był Wiktor Budzyński, radiowiec i dramatopisarz. W role lwowskich batiarów - Szczepka i Tońka - wcielili się Kazimierz Wajda i Henryk Vogelfänger. Duet zdobył serca słuchaczy zabawnymi dialogami. Swoje skecze i piosenki wykonywali też w filmach, na estradzie i w kawiarniach, które wówczas pełniły rolę ośrodków życia kulturalnego. Czołową gwiazdą "Wesołej Lwowskiej Fali" była również śpiewaczka i parodystka Włada Majewska.

Działające przed II wojną światową Polskie Radio Lwów było dynamicznie rozwijającą się rozgłośnią, a sam Lwów w 1939 roku - najlepiej zradiofonizowanym miastem w kraju, mogącym pochwalić się 45 tysiącami abonentów.

Radio Lwów miało bogaty repertuar programów, były to między innymi wieczory literackie, audycje dla chorych, a także programy rolnicze, transmisje sportowe oraz występy orkiestry Tadeusza Seredyńskiego, która od 1938 roku stanowiła stały zespół rozgłośni. Stacja zamilkła po agresji sowieckiej na Polskę i wkroczeniu Armii Czerwonej do Lwowa we wrześniu 1939 roku.

Niektórzy z radiowców, jak Włada Majewska, Kazimierz Wajda i Henryk Vogelfänger, przedostali się na Zachód, by wraz z żołnierzami Polskich Sił Zbrojnych przejść szlak bojowy, dając przedstawienia. Zespół estradowy utworzony z dawnej "Wesołej Lwowskiej Fali" występował w barakach i bunkrach, pojawiał się też na scenach Anglii, Belgii czy Holandii. Artyści zagrali dla polskiego wojska blisko tysiąc razy.

(więcej)

Włada Majewska z "Wesołej Lwowskiej Fali", która po wojnie pozostała na emigracji w Wielkiej Brytanii, związała się z Teatrem Mariana Hemara w Londynie. Tam zasłynęła jako wykonawczyni lwowskich piosenek. Przez kilkadziesiąt lat była dziennikarką i kierowniczką londyńskiego biura Rozgłośni Polskiej Radia Wolna Europa. W 1994 roku przekazała Polskiemu Radiu londyńskie archiwa Rozgłośni Polskiej RWE z dźwiękowym zapisem twórczości Mariana Hemara, które zachowały się dzięki jej staraniom. Zmarła w 2011 roku w Chislehurst pod Londynem.

Kazimierz Wajda - Szczepko - w czasie wojny był żołnierzem 1. Dywizji Pancernej generała Stanisława Maczka. W 1944 roku został awansowany na stopień podporucznika. Po 1945 pracował w redakcji rozrywki Polskiego Radia, między innymi z Jeremim Przyborą. Prowadził program "Przy sobocie po robocie". Zmarł w 1955 roku.

Z kolei Henryk Vogelfänger - Tońko - który również był żołnierzem dywizji generała Maczka, awansowanym w 1944 roku na stopień podporucznika, po latach wspominał: "Ten durnowaty Tońcio zawsze budził takie uczucie chęci pomocy i generał Maczek dał mi swoją gwiazdkę. I tę gwiazdkę na moim berecie do dzisiejszego dnia mam jako podporucznik". Po wojnie wrócił do Anglii, a po rozwiązaniu zespołu wyjechał do Afryki Południowej. Powróciwszy do Londynu, przyjął nazwisko Henry Barker, uczył łaciny i prawa. Do Polski przyjechał na stałe w 1989 roku. Występował w warszawskiej kawiarni "U Szczepka i Tońka". Zmarł w 1990 roku.