Ludwik I brzeski nazywany też przez potomnych Sprawiedliwym, Roztropnym, albo Prawym urodził się pomiędzy rokiem 1313, a 1321, najczęściej jednak przyjmuje się, że około roku 1315. Był młodszym synem księcia legnicko-brzeskiego Bolesława III Rozrzutnego i czeskiej królewny Małgorzaty. Sztuki rządzenia i polityki uczył się Ludwik na królewskim dworze w Pradze.
Jeszcze za życia ojca w roku 1342 jego synowie Wacław i Ludwik zmusili go do wydzielenia im dzielnicy, której ten nie mógłby zastawić albo sprzedać, było to księstwo legnickie.
W 1346 roku młodszy Ludwik padł ofiarą intrygi starszego brata, który udając śmiertelnie chorego skłonił go do zrzeczenia się swojej części księstwa w zamian za 400 grzywien srebra rocznie i obietnicę rychłego odziedziczenia całości księstwa. Okazało się, że Wacław nie dość, że nie jest chory, to na dodatek wkrótce doczekał się następcy. Jakby tego było mało z dnia na dzień Ludwik przestał otrzymywać od brata pieniądze.
Na szczęście Ludwik wcześniej zdołał zgromadzić oszczędności, które pozwoliły mu wykupić zastawiony niegdyś przez rozrzutnego ojca Lubin i tam osiedlił się wraz żoną i dziećmi.
W kolejnych latach dzięki swojej gospodarności sukcesywnie powiększał swoje księstwo, a w wyniku sześcioletniej wojny stoczonej z bratem po śmierci ojca objął we władanie ziemię namysłowską i połowę księstwa brzeskiego. Co ciekawe po śmierci nieuczciwego brata Ludwik otoczył opieką jego czterech niepełnoletnich synów, których ocalił od niechybnego bankructwa.
W roku 1368 przyłączył do swego księstwa Kluczbork, Byczynę i Wołczyn.
Ponieważ przez pewien czas liczył na odziedziczenie polskiej korony po Kazimierzu Wielkim prowadził aktywną politykę na arenie międzypaństwowej. Jednak gdy zorientował się, że marzenie o krakowskim tronie jest nierealne podjął bliską współpracę z Jagiełłą.
W efekcie tej współpracy w roku 1396 wziął udział w najeździe na rządzone przez osobistego wroga Jagiełły Władysława Opolczyka księstwo Opolskie.
Ludwik I Brzeski zmarł w grudniu 1398 roku i pochowany został w ufundowanej przez siebie kolegiacie św. Jadwigi w Brzegu.
