Konrad Emil Bloch urodził się 21 stycznia 1912 roku w żydowskiej rodzinie mieszczańskiej w Nysie. Jego rodzina prowadziła w Nysie fabrykę koronek. W swoich wspomnieniach przywołuje szczęśliwe dzieciństwo w Nysie i wyjazdy na narty w pobliskie góry.

W roku 1930 zdał maturę w miejskim gimnazjum realnym w Nysie o profilu matematyczno-przyrodniczym. Mieściło się ono tam, gdzie dziś znajduje się szkoła podstawowa nr 5 w Nysie.

W roku 1934 ukończył studia na politechnice w Monachium i ze względu na szykany jakim byli już wówczas poddawani w Niemczech obywatele wyznania mojżeszowego wyemigrował do Szwajcarii. Stamtąd w roku 1936 wyjechał do Stanów Zjednoczonych.

Początkowo nie było mu łatwo zdobywać pieniędzy na utrzymanie, ale w końcu dzięki znajomości z żydowskimi naukowcami, którzy wcześniej wyemigrowali z Monachium otrzymał najpierw stypendium, a następnie pierwszą posadę asystenta. W dwa lata później obronił doktorat z biochemii, a w roku 1939 został nauczycielem akademickim na uniwersytecie Columbia.

Kolejnym jego miejscem pracy był uniwersytet Chicago, a potem Harvard, gdzie pozostał do emerytury, na którą przeszedł w roku 1982. Przejście na emeryturę nie oznaczało jednak dla niego zakończenia działalności naukowej. Jego ostatnia praca naukowa została opublikowana w roku 1992, a ostatni artykuł naukowy napisał w pięć lat później.

W roku 1964 razem z profesorem Feodorem Lynenem za badania nad zwalczaniem i zapobieganiem miażdżycy, w szczególności za odkrycie przebiegu syntezy cholesterolu w organizmie ludzkim otrzymał Nagrodę Nobla w dziedzinie fizjologii i medycyny.

Konrad Emil Bloch zmarł 15 października 2000 roku w Burlington w amerykańskim stanie Massachusetts.