W latach pięćdziesiątych i na początku sześćdziesiątych, żeby uzyskać stopień kapitana żeglugi wielkiej, trzeba było zdać egzamin z astronawigacji. Jedynym miejscem, z którego można było czerpać wiedzę, to były wykłady i swoje własne notatki.

Dzięki doskonałym wykładom kpt. Gabriela Grocha, Wojciech Siłka wykonał mnóstwo notatek, które pozwoliły zdać egzamin kapitański i przejść przez to igielne ucho.

Notatki posłużyły do napisania pierwszego w Polsce podręcznika o astronawigacji, skierowanego do żeglarzy, który został napisany wspólnie ze Stanisławem Skoczeniem.
Pierwszy nakład został wydany w 1966 roku, a drugi w 1982.

Przez trzy dekady był to podstawowy podręcznik dla żeglarzy i studentów wyższych szkół morskich.