Jan I Opolski i jego młodszy brat Mikołaj I byli młodszymi synami księcia opolsko-niemodlińskiego Bolka IV. Ich matką była włoska hrabianka Małgorzata z Gorycji położonej niedaleko Triestu.

O dacie urodzenia Jana I wiemy jedynie, że miała miejsce pomiędzy rokiem 1410, a 1413. Najstarszy z braci Bolko V zwany Wołoszkiem już w roku 1424 otrzymał od ojca we władanie Głogówek i Prudnik, Czwarty z braci Henryk zmarł w roku 1436, zatem gdy w maju 1437 roku zmarł ich ojciec Bolesław IV władzę w księstwie opolskim Jan I objął wspólnie z młodszym bratem Mikołajem I.

Panowanie Jana i Mikołaja przypadło na burzliwy okres wojny o czeską sukcesję pomiędzy spadkobiercą Zygmunta Luksemburskiego austriackim księciem Albrechtem Habsburgiem a młodszym synem Władysława Jagiełły Kazimierzem Jagiellończykiem, którego królem Czech wybrała czeska szlachta i część miast na zjeździe w Kutnej Horze.

Gdy zatem w roku 1438 na Śląsk ruszyła polska wyprawa zbrojna mająca zabezpieczyć roszczenia Kazimierza do czeskiego tronu 6 października w obozie polskim pod Strzelcami odbyła się niezwykła uroczystość. Oto szereg książąt śląskich, a wśród nich bracia Jan I Opolski i Mikołaj I złożyli hołd Kazimierzowi Jagiellończykowi.

Niektórzy historycy twierdzą, że w ten sposób książęta opowiedzieli się za projektem opanowania Europy Środkowej przez dynastię Jagiellonów. Sprawa była bardziej prozaiczna i najzwyczajniej chodziło im o zabezpieczenie swojego państwa przed wojennymi represjami.

Świadczy o tym fakt, że trzy miesiące później w grudniu tego samego roku we Wrocławiu śląscy książęta gremialnie złożyli hołd Albrechtowi Habsburgowi, który wkroczył na Śląsk z armią po wycofaniu się polskiej wyprawy. Nie było w tym fakcie jakiejś zdrady, bowiem składając hołd Kazimierzowi śląscy książęta zastrzegli, że będzie on ważny od momentu opanowania przez niego tronu w Pradze, a to udało się Habsburgowi, który tym samym zapoczątkował dynastię władającą tą częścią Europy przez prawie 500 lat.

Jan I Opolski nigdy się nie ożenił, nie pozostawił także żadnego potomka, toteż gdy 5 września 1439 roku zmarł, samodzielne rządy w Opolu objął jego brat Mikołaj I.