Gustav Meyer urodził się 25 listopada 1850 roku w Strzelcach Opolskich. Po ukończeniu tutejszego gimnazjum w roku 1867 podjął studia na uniwersytecie wrocławskim w zakresie filologii klasycznej.

W roku 1871 ukończył studia i rozpoczął pracę jako nauczyciel najpierw w Gocie w Turyngii, a od roku 1874 w niemieckojęzycznym gimnazjum w czeskiej Pradze.

Równocześnie sam nie przerwał nauki, dzięki czemu w roku 1876 otrzymał będący odpowiednikiem dzisiejszej habilitacji tytuł privatdozent, który pozwolił mu na podjęcie pracy wykładowcy gramatyki łacińskiej i greckiej na uniwersytecie Karola w Pradze.

W roku 1875 otrzymał także stopień profesora uniwersytetu w Grazu, gdzie prowadził zajęcia z sanskrytu i innych języków klasycznych.

Szczególnym zainteresowaniem darzył języki bałkańskie, a zwłaszcza albański i nowogrecki, nad którymi prowadził pogłębione studia. Na podstawie własnych badań potwierdził teorię o indoeuropejskim pochodzeniu języka albańskiego. Studia nad językiem albańskim prowadził podczas podróży po Bałkanach i wśród albańskiej diaspory we Włoszech.

Oprócz języka interesował się także albańskim folklorem, a szczególnie ludowymi bajkami i podaniami. W roku 1884 w specjalistycznym magazynie językoznawczym wydał zbiór czternastu bajek albańskich.

Pozostawił po sobie szereg prac naukowych poświęconych filologii języka albańskiego, a wśród nich „Kurs gramatyki albańskiej wraz ze słownikiem i przykładami”, „Słownik Etymologiczny języka albańskiego”, a także liczne artykuły w publikowanym w Wiedniu cyklu zeszytów „Studia albańskie”.

Gustav Meyer zmarł 28 sierpnia 1900 roku w Feldhof koło Grazu w Austrii.