Antoni Opolski urodził sie 11 czerwca 1913 roku w Rozwadowie w Małopolsce Wschodniej. Ukończył gimnazjum w Buczaczu a następnie studia fizyczne na Uniwersytecie Jana Kazimierza we Lwowie. Na tej samej uczelni jeszcze przed wybuchem II wojny światowej uzyskał tytuł doktora fizyki.

Jako oficer rezerwy wziął udział w wojnie obronnej, w trakcie które dostał się do niewoli i resztę wojny spędził w oflagach Arnswalde i Gross Born.

W roku 1945 osiedlił się we Wrocławiu, gdzie rozpoczął pracę w Obserwatorium Astronomicznym Uniwersytetu Wrocławskiego. Uważany jest za twórcę wrocławskiej szkoły badania gwiazd pulsujących.

Przez 24 lata od roku 1952 do 1976 był wykładowcą Wydziału Fizyki Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Opolu. Za jego sprawą na opolskiej uczelni powstała pracownia spektroskopii plazmy, co pozwoliło rozpocząć w Opolu badania z zakresu spektroskopii atomowej.

W roku 1959 Antoni Opolski został rektorem Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Opolu. Kierował uczelnią podczas budowy głównego gmachu opolskiej WSP przy ul. Oleskiej. Gdy w roku 1961 budynek ukończono, rektor Antoni Opolski zrezygnował z kierowania uczelnią i powrócił do pracy naukowej.

Równocześnie z pracą w Opolu pozostał pracownikiem naukowym Uniwersytetu Wrocławskiego, gdzie w pewnym okresie pełnił funkcję prorektora. Był także twórcą oryginalnych podręczników akademickich w zakresie fizyki i astronomii, takich jak „Wstęp do astrofizyki” czy „Astronomiczne podstawy geografii”. Był także Członkiem Honorowym i Prezesem Polskiego Towarzystwa Astronomicznego.

Profesor Antoni Opolski zmarł 17 marca 2014 roku we Wrocławiu. Pochowano go na wrocławskim Cmentarzu Grabiszyńskim.