Pierwsze dojrzałe utwory Antona Brucknera powstały w latach 1864-69, była to I Symfonia i trzy wielkie msze (d-moll, e-moll i f-moll). Nie wszystkie jednak zdobyły uznanie, a kompozytor — bardzo wrażliwy na wszelkie niepowodzenia — przepłacał je stanami depresyjnymi. Na szczęście cieszył się sławą znakomitego organisty i dlatego w 1868 roku, po śmierci Sechtera, zaproponowano mu stanowisko profesora kontrapunktu, generałbasu i organów w Konserwatorium Wiedeńskim. Przeniósł się do stolicy i skoncentrował się na tworzeniu dzieł symfonicznych. W Wiedniu powstały jednak nie tylko pozostałe symfonie Brucknera, ale też inne jego ważne kompozycje: Kwintet smyczkowy i Te Deum. Początkowo kompozytor nie miał zbyt wielkiego powodzenia — grano go rzadko, a jego symfonie krytyka witała dość chłodno i opisywała jako „dzikie” czy „nonsensowne”.
Do słuchania od 23:05 do 1:00 w nocy zaprasza Marzena Mielcarek. Z autorką można kontaktować się mailowo: marzena.mielcarek@radio.opole.pl
Więcej informacji na podstronie Klasyka w Radiu Opole.
Audycja ma też swój profil na Facebooku – zobacz tu: Klasyka wieczorową porą.
Do słuchania od 23:05 do 1:00 w nocy zaprasza Marzena Mielcarek. Z autorką można kontaktować się mailowo: marzena.mielcarek@radio.opole.pl
Więcej informacji na podstronie Klasyka w Radiu Opole.
Audycja ma też swój profil na Facebooku – zobacz tu: Klasyka wieczorową porą.
