Mniejszości narodowe stanowiły ponad 30 procent obywateli II Rzeczpospolitej. O społeczności żydowskiej i karaimskiej Wileńszczyzny opowiemy w programie Śladami Kresowej Atlantydy. Ich dzieje przybliży słuchaczom Waldemar Wołkanowski, opolski historyk, przewodnik po Wilnie oraz autor książek o tym mieście. W okresie międzywojennym Żydzi po Ukraińcach byli najliczniejszą mniejszością narodową w Polsce. W Wilnie stanowili 30 procent mieszkańców. W mieście tym było sto synagog i domów modlitw religii mojżeszowej. Jej wyznawcy mieli tam swoją prasę, dom kultury, stowarzyszenia, kluby sportowe, a nawet instytut naukowy. Funkcjonowała sieć szkół, w których językiem wykładowym był jidysz. W II RP do najmniej licznych mniejszości etnicznych należeli Karaimi. W odrodzonej Polsce mieli cztery gminy wyznaniowe m.in. w Wilnie i pobliskich Trokach. W tych miastach zachowały się ich domy modlitw – kienesy. W 1936 roku Sejm Rzeczypospolitej przyjął ustawę o stosunku państwa do Karaimskiego Związku Religijnego. W 1945 roku grupa osób pochodzenia karaimskiego z Łucka osiedliła się w Opolu. Karaimi są jedną z czterech uznanych prawnie mniejszości etnicznych w Polsce.
