Miejsce w historii Dmitrij Wrubel zagwarantował sobie w 1990, gdy namalował na Murze Berlińskim graffiti przedstawiające pocałunek przywódców ZSRR i NRD. Trzydziestoletni wówczas niezależny moskiewski twórca street artu był jednym ze stu artystów, których poproszono o namalowanie czegoś na fragmentach obalonego dopiero co muru. Dmitrij Wrubel wykonał reprodukcję zdjęcia zrobionego w 1979 roku podczas spotkania Breżniewa i Honeckera przez francuskiego fotoreportera Régisa Bossu. Pracę opatrzył ją inskrypcją: “Mój Boże, pomóż mi przetrwać tę śmiertelną miłość”. Praca jest znana również pod tytułem “Braterski pocałunek”.

Mural szybko stał się symbolem upadającego komunizmu, a jego autor zyskał światową sławę. W 2009 roku władze Berlina poddały graffiti renowacji i zachowały ozdobiony malowidłami fragment muru jako pamiątkową plenerową galerię - East Side Gallery. Odkupiono wtedy od artysty prawo do reprodukcji obrazu, dzięki czemu stał się memem powielanym na koszulkach, magnesach i pocztówkach.

Dwa miesiące temu Dmitrij Wrubel trafił do jednego z berlińskich szpitali, gdzie zdiagnozowano u niego niewydolność serca, która była skutkiem przejścia COVID-19. Jego stan był na tyle poważny, że lekarze wprowadzili go w śpiączkę farmakologiczną. Jego żona, Wiktoria Timofiejewa przez cały ten czas prosiła, by modlić się jego powrót do zdrowia. Mówiła też, że Wrubel był zdruzgotany rosyjską inwazją na Ukrainę. Po wyjściu ze szpitala planował odwiedzić Ukrainę, bo chciał stworzyć Muzeum Buczy. (PAP Life)

agf/ gra/