Władze w Dżakarcie chciałyby, żeby na terytorium Indonezji produkowano preparaty przeciwko SARS-CoV-2 i jego kolejnym wariantom. Szczepionki miałyby być później dystrybuowane w całym regionie.

„Pracujemy z WHO nad strategią uzyskania statusu jednego z globalnych centrów wytwórczych (szczepionek) mRNA” – powiedział Reuterowi minister Budi Gunadi Sadikin dodając, że we wrześniu prowadził na ten temat rozmowy z dyrektorem generalnym organizacji, Tedrosem Adhanomem Ghebreyesusem.

Licząca blisko 277 milionów mieszkańców Indonezja będzie w pierwszej kolejności kupowała szczepionki tych firm, które zgodzą się na transfer technologii i założą fabryki na jej terytorium – podkreślił Budi. Rzecznik największego w azjatyckim kraju państwowego przedsiębiorstwa farmaceutycznego Bio Farma, Bambang Heriyanto, ocenił, że budowa „w pełni sprawnej” fabryki zajęłaby od dwóch do trzech lat.

Minister Budi poinformował, że indonezyjskie firmy farmaceutyczne prowadzą rozmowy z kilkoma wytwórcami i firmami badawczymi, wśród których są chińskie firmy biotechnologiczne Anhui, Walvax i Sinovac, koreańska Genexine oraz amerykańskie Arcturus Therapeutics i Novavax. "Oferujemy taką możliwość również firmie AstraZeneca i jesteśmy otwarci na naszego obecnego partnera, Pfizera” – dodał.

Indonezyjski minister zdrowia zwrócił uwagę, że WHO wcześniej wskazała Republikę Południowej Afryki jako pierwsze z planowanych centrów wytwórczych, które w przyszłości mają ułatwić globalną dystrybucję szczepionek. „Zwróciłem uwagę, że Indonezja logicznie powinna zostać kolejnym” – powiedział.

Tworzenie "hubów transferu technologii" jest częścią strategii Światowej Organizacji Zdrowia mającej przyczynić się do upowszechnienia produkcji preparatów przeciwko koronawirusowi i budowania możliwości produkcyjnych w krajach rozwijających się. Dotyczy to głównie szczepionek nowej generacji opartych, podobnie jak preparaty Moderny i Pfizera, na technologii mRNA, które mogą być szybko adaptowane do walki z nowymi szczepami wirusa.

Minister Budi podkreślił, że jedną z zalet jego kraju jest fakt posiadania największej populacji muzułmańskiej na świecie, co ma zagwarantować, że produkowane tam szczepionki będą halal (dozwolone dla wyznawców islamu). Dodał także, że Indonezja wykorzysta swoje rozpoczynające się w grudniu przewodnictwo w grupie G-20 do promocji globalnego bezpieczeństwa zdrowotnego. Dżakarta chce także zainicjować przygotowania do kolejnej możliwej pandemii, która mogłaby nastąpić po opanowaniu SARS-CoV-2. “Nikt nie może zagwarantować, że (w przyszłości) nie pojawią się SARS-CoV-3 i 4” – powiedział.

Jak przekazał Reuterowi niewymieniony z nazwiska wysoki rangą urzędnik WHO, budowa bazy produkcyjnej szczepionek w Republice Południowej Afryki opóźnia się ze względu na brak postępów w rozmowach z amerykańską firmą Moderna, której technologia miałaby być tam wykorzystana.

WHO potwierdza, że Indonezja jest jednym z 25 krajów rozwijających się, które wyraziły zainteresowanie tworzeniem szczepionkowych hubów u siebie. Nie wiadomo jednak, czy to Dżakarta jest wiodącym kandydatem.

W regionie podobne ambicje ma także Tajlandia. W czerwcu ruszyła tam produkcja szczepionek firmy Astra Zeneca, wytwarzanych przez miejscowe przedsiębiorstwo farmaceutyczne Siam Bioscience. Preparaty są dystrybuowane w całej Azji Południowo-Wschodniej.

W Indonezji wykryto dotąd 4,1 mln infekcji koronawirusem, zmarło zaś niemal 140 tys. osób. Stawia to kraj na pierwszym pod tym względem miejscu w regionie. Wielu ekspertów w dziedzinie zdrowia publicznego wyraziło opinie, że oficjalne statystyki są znacznie zaniżone, a rzeczywiste liczby mogą być wielokrotnie większe. Dotąd Indonezja zaszczepiła około 16 proc. swojej populacji.

Tomasz Augustyniak (PAP)

tam/ tebe/