Tak jest, wrócili cali i zdrowi. Żadna inna grupa nie jest w stanie wprawić mnie w dobry nastrój w zaledwie kilka sekund. Arrested Development wracają po kilku latach przerwy i wracają z takim przytupem, że głowa odpada – cytując Miles Davisa.

Naprawdę rzadko zdarza się, że w dobie wszechobecnego plastiku, nowych brzmień i wszędobylskich synthów pojawia się artysta, który powoduje u mnie ciarki na plecach. Anderson Paak – znany kiedyś jako Breezy Love Joy – sprawił, że znów uwierzyłem, że dziś można robić naprawdę solidną muzykę.

26 lutego premierę miał kolejny krążek Adama Ostrowskiego, znanego bardziej jako O.S.T.R. „Życie po śmierci” to prawdziwa opowieść o tym, jak wyglądał ostatni rok życia legendy polskiego hip-hopu. Według mnie to najbardziej emocjonalna i najbardziej prawdziwa płyta w historii całej krajowej fonografii. A że znam historię choroby i przebytych operacji Adama, tym większe ciarki na plecach.

Jest rok 1976, wytwórnia Polydor Records wydaje album jednego z moich ulubionych instrumentalistów. Roy Ayers wraz ze swoim zespołem daje słuchaczom krążek „Everybody Loves The Sunshine”. Tytułowy numer to dziś jeden z najbardziej rozpoznawalnych singli Ayersa, obok „We Live In Brooklyn Baby, czy „Running Away”.

Grzebiąc w internecie, natrafiłem na kilka ciekawych tekstów dotyczących renesansu płyty winylowej. Bo rzeczywiście, z takim zjawiskiem mamy do czynienia od dobrych 3-4 lat. Więc zadaję dziś pytanie: czy to moda, konsumpcjonizm, czy rzeczywiście chęć słuchania muzyki z najlepszego (dla mnie) nośnika? No i tutaj pojawia się problem, ponieważ wydawać by się mogło, że to ewidentny powrót do starych dobrych czasów, gdzie w każdym domu był patefon i stosy winyli. Ale chyba tak nie jest, śmiało mogę powiedzieć, że w większości przypadków to moda. Kilka miesięcy temu oficjalnie i głośno stwierdził tak legendarny rockman Neil Young....

W poniedziałek (08.02) ogólnopolską premierę będzie miał nowy numer Adama Ostrowskiego, jednej z najbardziej rozpoznawalnych postaci krajowej sceny hiphopowej.

Tym razem o jednym z moich ulubionych artystów ostatnich lat – Illa J, brat znanego na całym świecie hiphopowego producenta Jamesa Yancey’a, (J Dilla). Za kilka dni mija 10. rocznica śmierci J Dilla, stąd wybór Ila J’a jest nieprzypadkowy.

Co powstanie, gdy w jednym studiu pozostawimy Kendricka Lamara i Kanye Westa?

Kilka dni temu, słuchając w domu płyty Pseudo Intelectuals, wysunąłem taką tezę: jest winyl, jest biznes.