Bardzo często zapominamy o tym, że na urlopie, w miejscach uroczych i egzotycznych, zamiast chłonąć atmosferę i cieszyć się każdą sekundą – filmujemy, robimy zdjęcia, szukamy dobrych ujęć i strofujemy wszystkich, jak mają się ustawiać. Jednak przecież: jeśli nie jesteśmy artystami i spędzamy czas wolny z rodziną lub znajomymi, nie powinniśmy się stawać niewolnikami sprzętu, zdjęcia róbmy przy okazji, bo one i tak nigdy nie oddadzą uroku chwili. W większości jesteśmy amatorami zdjęć; robimy je po to, by zatrzymać chwile na dłużej, by podzielić się z bliskimi uczuciami i emocjami, które w nas wzbudzają te obrazy, które chcemy uwiecznić. Warto robić takie zdjęcia, które wywołują w nas jakieś emocje. Nie bądźmy jedynie dokumentalistami. Nie myślmy o portalach społecznościowych. Każda fotografia, którą robimy powinna mieć wartość. Wtedy dopiero będziemy się cieszyć tymi chwilami, które uda nam się zapamiętać w cyfrowej pamięci.
Bywa w życiu i tak, że robimy zdjęcia nie dla przyjemności, ale dlatego, że czujemy, że powinniśmy to zrobić. Bo fotografia, to także dokument. Świadek tego, co właśnie się dzieje tu i teraz i prośba o to, by ktoś, dzięki tym zdjęciom próbował naprawić rzeczywistość. A zdjęcia to potrafią, o czym świadczą choćby dokumenty pokazywane na różnych wystawach i w mediach, dokumenty chwili, które poruszają i domagają się sprawiedliwości.
Dziś w Studiu reportażu motywem przewodnim jest fotografia. Co z tego, że możemy od dawna filmować. Film biegnie tak szybko jak życie. Jeden do jednego. A fotografia wstrzymuje oddech, wskazuje, na rzeczy istotne. Tym tropem poszedł autor reportażu (Marian Staszyński), który w 2002 roku spotkał się z niezwykłym człowiekiem - był dowódcą i uczył też młodych ludzi patrzenia na świat. Nie pochodzi stąd, ale po pewnych przeżyciach postanowił zamieszkać na Opolszczyźnie, w Górach Opawskich. I podzielił się swoją pasją z nami. Ta pasja to fotografia. Poznamy te zdjęcia w reportażu „Kadry z życia sapera”. To dowód na to, że zdjęcia można uwiecznić także na starej taśmie radiowej.
Drugą pracą będzie rzecz o innym niezwykłym człowieku, dla którego fotografowanie stało się ucieczką od codzienności. Jego zamiłowanie do fotografii i dalekich podróży przyniosło spełnienie w dwóch wymiarach. Także tym dosłownym. Mariusz Stachowiak, bohater reportażu Barbary Tyslik pt. "Oderwany", opowiada o spotkaniach z ludźmi z dalekiego świata, którzy nie tylko dlatego, że też się "odrywają", stają nam się bardzo bliscy... Czy rzeczywiście życie uwieczniane na zdjęciach może się oderwać od rzeczywistości? I co to oznacza?
Tego dowiemy się we wtorkowym wydaniu Studia Reportażu.
