Radio Opole » Specjalne serwisy Radia Opole » Інтерв'ю - wywiady

Інтерв'ю - wywiady

2024-01-08, 12:10

«Cały obszar okrążały rosyjskie czołgi. Strzelały, gdzie chciały. Wielu naszych znajomych, dzieci, dorosłych zginęło» - historia Oleny Kleshchenko

«Cały obszar okrążały rosyjskie czołgi. Strzelały, gdzie chciały. Wielu naszych znajomych, dzieci, dorosłych zginęło» - historia Oleny Kleshchenko
Olena wraz z synem opuściła Czernichów już w pierwszych dniach wojny. Kiedy jej rodzinne miasto zostało otoczone przez rosyjskie czołgi, a okupanci po prostu strzelali do samochodów wyjeżdżających cywilów.
W Opolu dziewczyna znalazła ludzi o podobnych poglądach i mogła kontynuować pracę w swoim zawodzie. Olena marzy o wolnej Ukrainie i zwycięstwie nad najeźdźcami.

Олена з сином виїхали з Чернігова у перші дні війни. Коли її рідне місто оточили російські танки, а окупанти стріляли просто по автівках виїжджаючих місцевих мешканців. В Ополі дівчина знайшла однодумців і змогла продовжувати працювати за професією. Олена мріє про вільну Україну і Перемогу над загарбниками.
2023-12-28, 14:56

Viktoria Feshchuk - Bieniewska o tym jak wykorzystać nietrafiony prezent

Viktoria Feshchuk - Bieniewska o tym jak wykorzystać nietrafiony prezent
Dostałeś nietrafiony prezent świąteczny? A może od kilku lat w Twojej szafie schowane są rzeczy, które szkoda wyrzucić, ale nie będziesz ich nosić? Fundacja HumanDoc wie, jak rozwiązać ten problem, a także jak pomóc osobom w trudnych sytuacjach życiowych. Chodzi o kobiety cierpiące z powodu przemocy, uchodźczynie, migrantki w potrzebie i inne. Można przynieść do fundacji niepotrzebne, ale nadające się do noszenia ubrania, pościel, zabawki, nietrafione prezenty, a wolontariusze skierują je na pomoc potrzebującym.

Отримали на свято подарунок, який не пасує? А може у вашій шафі вже кілька років «ховаються» речі, які шкода викинути, але й носити ви їх не будете?
Фундація HumanDoc знає, як розв’язати цю проблему, а також допомогти особам у складних життєвих обставинах. Жінкам, що потерпають від насилля, біженцям, мігрантам у скруті та іншим категоріям. Непотрібний Вам, але придатний до носіння одяг, постільну білизну, іграшки, невдалі подарунки, можна принести до фундації, а волонтери скерують ці речі для допомоги нужденним.
2023-12-22, 15:16

„Kolędujemy i zbieramy fundusze na wsparcie armii ukraińskiej” – wolontariuszka Alyona Romaniuk o ukraińskim kolędowaniu w Opolu

„Kolędujemy i zbieramy fundusze na wsparcie armii ukraińskiej” – wolontariuszka Alyona Romaniuk o ukraińskim kolędowaniu w Opolu
25 i 30 grudnia ukraińscy i polscy wolontariusze z inicjatywy „Pajęczyce z Opola” będą kolędować pod główną choinką w Opolu. Świąteczna impreza ma misję charytatywną – zbiórkę środków na wsparcie Sił Zbrojnych Ukrainy. W szczególności na zakup metalu i produkcję pieców okopowych do ogrzewania żołnierzy na linii frontu.
Kolędnicy-wolontariuszy mają program, kostiumy sceniczne i atrybuty prawdziwej szopki. Rozpoczęli już kolędowanie w Opolu i zbieranie środków na pomoc obrońcom Ukrainy.
Wolontariuszka Alyona Romaniuk, gość „Ukraińskiego Akcentu”, szczegółowo opowiedziała o tym, jak to się dzieje jak to się dzieje, jak narodził się pomysł kolędowania na rzecz wojska i na co trafią zebrane środki.

25 і 30 грудня біля головної ялинки Ополя колядуватимуть українські і польські волонтери ініціативи „Pajęczyce z Opola”. Різдвяне дійство має благодійну місію – зібрати кошти для підтримки ЗСУ. Зокрема, для закупівлі металу і виготовлення окопних пічок, щоб зігріти наших військових на передовій.
Кожен бажаючий, відчути у себе вдома або в офісі дух справжнього українського Різдва і народної колядки, а також фінансово підтримати військових, може запросити колядників. Вони мають розроблену програму, сценічні костюми і атрибути справжнього вертепу. Волонтери вже почали колядувати в Ополі і збирати кошти для допомоги захисникам України.
Як це відбувається, як виникла ідея колядувати для допомоги військовим, і куди спрямують зібрані кошти докладно розповіла гостя «Українського акценту», волонтерка Альона Романюк.
2023-12-20, 14:56

«Polskie i ukraińskie tradycje świąteczne są bardzo podobne», - Sofiia Matviiv o zachowaniu tradycji podczas emigracji

«Polskie i ukraińskie tradycje świąteczne są bardzo podobne», - Sofiia Matviiv o zachowaniu tradycji podczas emigracji
Jak na emigracji zachować tradycje świąteczne własnego narodu i przekazać je swoim dzieciom? Czy polskie i ukraińskie tradycje świąteczne są podobne? Jakie 12 tradycyjnych dań wielkopostnych na Wigilię mogą przygotować Ukraińcy mieszkający w Polsce? Jak społeczność ukraińska będzie kolędować w Opolu? O tym w „Ukraińskim Akcentie” rozmawiali z inicjatorką ukraińskiego kolędowania w Opolu, Sofią Matviiv.

Як на еміграції зберегти традиції свого народу та передати їх дітям? Чи схожі польські і українські різдвяні традиції? Які 12 традиційних пісних страв на Святвечір, можуть приготувати українці, які мешкають в Польщі? Як колядуватиме українська спільнота в Ополі? Про це та інше, говорили в «Українському акценті» з ініціаторкою української коляди в Ополю, Софією Матвіїв.
2023-12-12, 15:36

„Ukrainki to nie maszynki do robienia pierogów, to kobiety z wyższym wykształceniem i bogatym doświadczeniem” - Katarzyna Juranek-Mazurczak o migrantkach wojennych z Ukrainy

„Ukrainki to nie maszynki do robienia pierogów, to kobiety z wyższym wykształceniem i bogatym doświadczeniem” - Katarzyna Juranek-Mazurczak o migrantkach wojennych z Ukrainy
Gościem „Ukraińskiego Akcentu” jest kierowniczka centrum lokalnej aktywności, pani Katarzyna Juranek-Mazurczak. Od pierwszych dni wojny pomaga Ukrainkom odnaleźć się w nowej rzeczywistości, zorganizować życie w nowym miejscu, zrozumieć i oswoić się w polskim społeczeństwie. Razem z uchodźczyniami z Ukrainy organizuje wydarzenia dotyczące integracji wielokulturowej na Opolszczyźnie, pomaga cudzoziemkom rozwijać się i uczyć języka. Pani Katarzyna wierzy, że Ukrainki mogą wnieść znaczący wkład w rozwój Polski i być tu szczęśliwe, pomimo wszystkiego, co spotkało je w domu.

Гостя «Українського акценту» керівничка центру локальної активності пані Катажина Юранек-Мазурчак. З перших днів війни вона допомагає українкам знайти себе в нових реаліях, організувати життя на новому місці, зрозуміти польське суспільство і освоїтися тут. Разом з біженками з України вона організовує заходи з мультикультурної інтеграції, допомогає іноземкам розвиватися і вчити мову. А головне, пані Катажина вважає, що українки можуть внести вагомий вклад у розвиток Польщі і бути щасливими тут, попри все, що спіткало їх вдома.
2023-12-08, 10:18

Jej najstarszy syn mieszkał w Polsce przez 8 lat, ale gdy na Ukrainie wybuchła wojna, od razu poszedł na front – historia Oksany Szewczenko

Jej najstarszy syn mieszkał w Polsce przez 8 lat, ale gdy na Ukrainie wybuchła wojna, od razu poszedł na front – historia Oksany Szewczenko
Oksana Szewczenko jest mamą 5 dzieci. Z młodszymi mieszkała na Ukrainie, starsze dzieci budowały swoje życie w Polsce. Kiedy wybuchła wojna, to starsi nalegali, aby Oksana i trójka młodszych przybyły do bezpiecznej Polski. Kiedy rodzina tu przyjechała, jeden z dorosłych synów wrócił na Ukrainę i poszedł na front. Oksana natychmiast dostała pracę i rozpoczęła naukę. Codziennie czeka na wieści od syna i marzy o powrocie na Ukrainę, aby pomagać w rehabilitacji wojskowych.

Оксана - мама 5 дітей. З молодшими вона мешкала в Україні, а старші діти будували своє життя в Польщі. Коли ж почалася війна, саме старші наполягли, щоб Оксана з трійкою молодших приїхала до безпечної Польщі. Коли ж родина приїхала сюди, один з дорослих синів повернувся до України і пішов на фронт. Оксана одразу влаштувалася на роботу і почала навчання. Щодня чекає на вісточку від сина і мріє повернутися до України, щоб допомагати в реабілітації військових.
2023-11-25, 15:25

Hanna Tsapenko o Wielkim Głodzie na Ukrainie i Polakach, który też byli wśród jego ofiar

Hanna Tsapenko o Wielkim Głodzie na Ukrainie i Polakach, który też byli wśród jego ofiar

25 listopada Ukraina obchodzi 90. rocznicę Wielkiego Głodu lat 1932-1933. Według szacunków różnych historyków, Głód pochłonął życie od 3 do nawet 10 milionów mieszkańców Ukrainy. Wśród ofiar byli Polacy zamieszkujący na terenach ówczesnej radzieckiej Ukrainy.

Gość „Ukraińskiego akcentu”, historyczka z Ukrainy Hanna Tsapenko, opowiedziała o pomocy Polaków w tych strasznych dla Ukrainy czasach, jak świat zareagował na wydarzenia na Ukrainie i jaką cenę Ukraińcy zapłacili za stawianie oporu reżimowi radzieckiemu.

W tym dniu na Ukrainie, w kościołach i przy pomnikach odprawiane są nabożeństwa żałobne za spokój dusz niewinnych ofiar represji stalinowskich. Ukraińcy przynoszą znicze pod pomniki ofiar Hołodomoru lub zapalają świece w oknach.

Polska uznała Wielki Głód na Ukrainie za ludobójstwo w 2006 roku.

25 листопада відзначаються 90-ті роковини Голодомору в Україні 1932-1933 років.

За підрахунками різних істориків, Голодомор 32-33 років, позбавив життя від 3 до 10 мільйонів мешканців України. Були серед жертв і поляки, які мешкали на території тодішньої радянської України.

Гостя «Українського акценту», історик з України Ганна Цапенко, розповіла про допомогу поляків у ті страшні для України часи, як реагував світ на події в Україні, та яку ціну заплатили українці за опір радянському режиму.

Цього дня в Україні, у храмах і біля пам’ятних місць відбуваються поминальні служби за упокій душ невинних жертв сталінських репресій.

О 16:00 по усій Україні розпочинається загальнонаціональна акція «Запали свічку». Українці приносять лампадки до пам’ятників жертвам Голодомору або ж запалюють свічки у вікнах. Закликаємо кожного вшанувати пам'ять жертв геноциду.

2023-11-24, 10:05

„Dla mnie wojna się zaczęła w 2014 roku” – historia Julii Kaptinar / "Для мене війна почалася 2014 року" - історія Юлії Каптінар

„Dla mnie wojna się zaczęła w 2014 roku” – historia Julii Kaptinar
Julia dwukrotnie musiała uciekać przed wojną. Po raz pierwszy w 2014 r. z obwodu donieckiego, a drugi – po inwazji na Rosję na pełną skalę w 2022 r., z obwodu dniepropietrowskiego. Razem z córką znalazły schronienie w Polsce. Tutaj dziewczyna nadal rozwija swoją działalność turystyczną, uczy się języka i planuje zostać.

Юлія мусила двічі втікати від війни в Україні. Перший раз у 2014 році з Донеччини, і другий - після повномасштабного вторгнення росії у 2022, з Дніпропетровщини. У Горлівці залишилася її свіжо відремонтована квартира і усе попереднє життя, до якого вже немає можливості повернутися. Разом з донькою Юлія знайшла прихисток у Польщі. Тут дівчина продовжує розвивати свій туристичний бізнес, вчить мову і планує залишитися
2023-11-20, 09:43

„Mój chłopak zadzwonił z frontu i kazał mi spakować walizki i opuścić Ukrainę”–historia Iryny Chaiki / «Мій хлопець зателефонував з фронту і сказав мені збирати валізи та виїжджати з України» - історія Ірини Чайки

„Mój chłopak zadzwonił z frontu i kazał mi spakować walizki i opuścić Ukrainę” – historia Iryny Chaiki
Iryna przyjechała do Opola z Krzywego Rogu. Jej chłopak, który w tym czasie był na froncie i widział sytuację od środka, poradził Irinie, aby spakowała walizki i wyjechała do bezpiecznej Polski. Na Ukrainie dziewczyna była fotografem, ale tutaj musiała zaczynać od zera. Iryna marzy o powrocie na Ukrainę, ale w międzyczasie realizuje się tutaj i doskonali swoje umiejętności.

Іра приїхала до Ополя з Кривого Рогу. Збирати валізи і виїжджати до безпечної Польщі, Ірині порадив її хлопець, який на той момент був на фронті і бачив ситуацію з середини. В Україні дівчина була фотографом, а тут довелося починати все з нуля. Іра мріє повернутися до України, а поки реалізує себе тут і вдосконалює свою майстерність.
2023-11-02, 12:38

«W pociągu ewakuacyjnym zapisałam wszystkie swoje dane na ubraniu dziecka bo nie wiedziałam, czy przeżyjemy» - Historia Natalii Stadnyk

«W pociągu ewakuacyjnym zapisałam wszystkie swoje dane na ubraniu dziecka bo nie wiedziałam, czy przeżyjemy» - Historia Natalii Stadnyk
W pierwszych dniach wojny Natalia wraz z synem wyjechała z obwodu kijowskiego do Polski. Obecnie mieszkają w Brzegu. Na Ukrainie dziewczyna pracowała w dziedzinie kultury, była aktorką, uczyła innych umiejętności aktorskich, prowadziła wesela i przyjęcia dla dzieci. W Polsce musiała pracować w fabrykach, ale Natalia stopniowo wraca do swojego ulubionego zawodu, jako wodzirej na weselach i animatorka imprez dla dzieci. Natalia poszła także na studia na kierunku opiekunka dziecięca. Przede wszystkim dziewczyna marzy o zwycięstwie Ukrainy.

У перші дні війни Наталія разом з сином виїхала з Київщини до Польщі. Наразі мешкають в Бжегу. В Україні дівчина працювала у галузі культури, була акторкою, навчала інших акторської майстерності, була ведучою весіль та дитячих свят. В Польщі їй довелося працювати на заводах, але поступово Наталія повертається до улюбленої справи, як ведуча весіль та дитячий аніматор. Також Наталія пішла вчитися на вихователя. Найбільше ж дівчина мріє про Перемогу України.
1234567

Zobacz także

2024-05-23, godz. 10:23 «Wiem, czym jest wojna i jaki los spotyka naszych żołnierzy» - historia Ruslany Matyuninej Rodzina Ruslany wie z pierwszej ręki, jak wygląda wojna. W 2014 roku, kiedy Rosja dopiero rozpoczynała okupację Ukrainy, w obwodzie ługańskim zginął jej… » więcej 2024-05-19, godz. 11:32 «Nie uciekłam z powodu eksplozji, nie ewakuowałam się, wiadomość o wojnie otrzymałam w autobusie» - historia Natalii… Natalia planowała „podbić świat”, pracować w różnych krajach i rozwijać się. Jednak wojna zniszczyła jej plany. Wiadomość o wojnie dziewczyna otrzymała… » więcej 2024-05-06, godz. 11:01 «W pociągu ewakuacyjnym kazano nam wszystkim usiąść na podłodze, a dzieci ukryć pod stołami» - Historia Nadiji… Nadija przyjechała do Opola z Odessy. Uciekła pierwszego dnia wojny po trafieniu rakietą w pobliżu jej wieżowca. Początkowo dziewczyna wraz z synem mieszkała… » więcej 2024-04-23, godz. 12:07 «Gdy uciekałyśmy z miasta, zabrałyśmy ze sobą jedynie psa, skrzypce i butelkę wody» - historia Sofii Hromovej Sofia przyjechała do Opola z Charkowa. Od początku wojny, podobnie jak teraz, jej rodzinne miasto jest pod ciągłym ostrzałem okupantów. Gdy uciekały z niego… » więcej 2024-04-15, godz. 10:59 «Udało mi się powiedzieć ojcu, że wkrótce zostanie dziadkiem, ale potem zaginął na wojnie» - Historia Yulii Z… Ojciec Yulii pracował w Polsce ponad 8 lat, ale gdy na Ukrainie wybuchła wojna, natychmiast wrócił, by bronić swojego kraju. Po jednej z misji bojowych w… » więcej 2024-04-12, godz. 13:03 «Apelujemy do wszystkich kandydatów żeby przekazali swoi banery na front» - Ola Czarnecka Po aktywnej kampanii wyborczej w miastach i wsiach Polski pozostało wiele banerów i plakatów kandydatów do samorządów lokalnych. Zgodnie z prawem uczestnicy… » więcej 2024-04-09, godz. 10:51 «Temat migracyjny jest wart opracowania literackiego», - Ryszard Kupidura o książkach «Mój 1 i 101 dzień w Pols… W najbliższy weekend w Miejskiej Bibliotece Publicznej w Opolu odbyła się prezentacja książek w ramach konkursu literackiego „Mój 1 i 101 dzień w Polsce”… » więcej 2024-04-08, godz. 14:03 «Сórka zapytała mnie: dlaczego umierają ojcowie moich kolegów z klasy? Dlaczego Putin nas zaatakował?», - historia… Alona przyjechała do Polski pół roku temu, przez pierwsze półtora roku wojny na Ukrainie dziewczyna zaangażowała się w aktywny wolontariat. Razem z siostrą… » więcej 2024-04-05, godz. 14:06 Dzień Otwarty w LO 1, wystawa broni, strzelectwo sportowe oraz akcja na rzecz Ukrainy W Publicznym Liceum Ogólnokształcącym nr 1 im. Mikołaja Kopernika w Opolu dziś dzień otwarty. Zorganizowano m.in. wystawę broni strzeleckiej przygotowaną… » więcej 2024-03-29, godz. 14:47 «Nikt nas nie uczył, jak żyć w takich warunkach, że nie będziemy mieli przyszłości» - Historia Tetiany Borzil… Tetiana wraz z rodziną przybyła do Polski z okupowanych terenów obwodu ługańskiego. Znaleźli bezpieczne i wygodne miejsce do życia w Kluczborku na Opolszczyźnie… » więcej
12345
Ta strona używa ciasteczek (cookies), dzięki którym nasz serwis może działać lepiej. Dowiedz się więcej »